Hrekkjalómar og önnur ofurmenni.

Í ljósi umræðunar sem hefur skapast vegna fávitana á Erlingi KE-140 Þá ákvað ég að taka sjáfan í væga naflaskoðun. Þurka af kuskið og gera upp gamlar syndir. Flestir sjómenn hafa nú slegið á létta strengi og þótt húmorinn sé oft í grófara lagi þá held ég að þetta atvik með 13 ára strákinn sem fór í sjóferð með föður sínum sé nú bara algert einsdæmi. 

     Sjálfur fór ég oft með föður mínum og voru menn ekkert nema alrennilegheitin við mig og gerði þetta mig að betri manni. Það er löngu vitað að austfirðingar eru mun betur gefnir og geðbetri en villimannasamfélagið sem fyrirfinnst þarna á Reykjanesinu.  Það hlýtur að vera eitthvað í vatninu þarna, kannski tengist þetta eitthvað viðveru bandaríska hernum fjölda ára. Hugsanlega einhverskonar úrkynjun eða öfgafullar hernaðartilraunir. Hver veit. Það hlýtur allavega að vera einhver góð ástæða að bæði peningasugan Árni Sigfússon og limsugan Vala Grand komi bæði frá þessu rokrassgati syðra.

 Þá að öðru. Eins og alþjóð hefur frétt í gegnum fréttaflutning nýlega þá voru fjórir fávitar nýlega dæmdir í skilorðsbundið fangelsi fyrir einelti og almennan perraskap. Þá er mér hjarta næst að biðja nokkra aðila afsökunar á framferði mínu í gegnum tíðina. 

Fyrst vil ég biðja áhöfnina á Faxa RE afsökunar en fyrir mörgum áður var ég ásamt vini mínum ráðinn sem afleysingaháseti á Kolmunatúr. Þar í fyrsta matmálstíma mættum við með uppblásnar kynlífsdúkkur í borðsalinn beint frá Benidorm og lögðum fyrir þær diska og glös eins og ekkert væri sjálfsagðara. Voru þetta fyrstu kynni okkar af áhöfninni og í seinni tíma sé ég núna að þetta vöru mistök og biðst ég enn og aftur afsökunar ef ég hef sært blygðunarkennd þeirra og vona að þeir finni stað í hjarta sínu til að fyrirgefa okkur strákapörin.

Þá vil ég einnig biðja hann Harald Harðason afökunar því að "einu sinni þegar ég var ég ungur maður"  þá vorum við skipsfélagar á nótaskipinu Guðrúnu Þorkellsdóttur. Ég man eftir þessu augnabliki eins og það hafði gerst í gær. Þetta eru nú sennilega rúm tíu ár síðan. Þá vorum við í stakkageymslunni að bíða eftir að nótinni væri kastað aftur. Það var vont í sjóinn og stakkageymslan angaði af loðnu, svita og reykingastybbu. Andrúmsloftið var þrungið enda var veiði búin að vera slæm þetta kvöldið og menn kaldir og þreyttir. Ekki man ég alveg hvernig þessi atburðarás æxlaðist en þannig var mál með vexti að mér og Haraldi kom eitthvað saman þessa örlagaríku nótt. Það endaði ekki betur en að eftir mikil áflog þá endaði Haraldur á gólfinu fastur undir bekk með mig ofaná á sér: ,,gefstu upp? Gefstu upp?". Haraldur að lokum sá að hann átti við ofurefli að ráða og sökum þess að honum hafði skrikað fótur gat hann engan veginn staðið upp og neyddist þess vegna til að játa ósigur sinn fyrir mér og öðrum áhafnarmeðlimimum sem horfðu dolfallnir á. Þetta var eins og úr gamla testamentinu árekstur Davíð og Golíats. Ódiseyfur á móti Kýklópanaum þar sem vit vóg þyngra en vöfðar.

 Sumir myndu kanski halda því fram að saga þessi sé uppspuni eða ýkjur. Vísa ég þeim fullyrðingum algerlaga til föðurhúsana og afahúsana ef því er að skipta og vitna í mín fyrri orð. "einu sinni þegar ég var ég ungur maður". Ofbeldi leysir hinsvegar engan vanda og vil ég nota tækifærið aftur og biðja hann Halla minn afsökunar á framferði mínu fyrr um árið og til að grafa stríðsöxina er ég með myndband með laginu okkar Halla eftir eilífðarhippan og söngskáldið Bjartmar Guðlaugs. En þar sem ég fann ekki lagið "Engisprettufaraldur" sem er sennilega eitt besta lagið hans verður "Járnkarlinn" að diga 

http://www.youtube.com/watch?v=cdBPRSfdQOE&feature=results_video&playnext=1&list=PLE1FD412CBE3A7185 

Það eru nú fleiri hrekkjalómar um borð, einn sá allra skæðasti er Hafsteinn Bjarnason en hann hefur þróað grikki sína bakvið tjöldin í fjöldamörg ár og er ferilskráin núna í fimm bindum sem verða sennilega gefin út seinna meir. Ritsafnið hefur fengið vinnuheitið "Hafsteinn Bjarnason: Líf mitt og lygilegir hrekkir. Stefnir ritstjóri Aðalsteins Jónssonar að gefa það út samhliða "Brandarabók Baldurs" og "Flækjubókinni" umtöluðu. Bókin hans Hafsteins er meira svona fræðirit þar sem upprennandi prakkarar geta séð teikningar og hugmyndir að ýmsum útfærslum af sprelli og glensi. Vélskóli Íslands sem núna heitir Tækniskólinn er þegar búinn að gera forkaupspöntun fyrir 200 bindi og er á námskrá þeirra árið 2012-2013. Þar þurfa nemendur til að útskrifast að geta hannað og smíðað mekkanóa ýmsa þar sem notagildi er bæði til gagns og gaman. Þar má t.d. nefna kartöflubyssu, sprengju bolla og heimatilbúnar talíur.

Tækniskólinn gerir sér hinsvegar grein fyrir því að grín getur farið útí öfga og menn eru mis hörundsárir og þess vegna hafa þeir ákveðið að bæta við gesta fyrirlesara sem mun fara yfir ákvarðanir og afleiðingar prakkarastrika. Þar kom aðeins einn maður til greina. Sá sem hefur sennilega orðið fyrir barðinu á fleiri hrekkjum en George Wilson nágranni Denna Dæmalausa. Það er silfurrefurinn og nýsleginn fjórhjólaeigandi Haraldur F.  Skemmst er frá því að minnast þegar að alþjóð sá hann verða fyrir barðinu á Daníel og Ardísi hans Sölva. Daníel vopnaður myndavél og Ardís með grímu sem var til þess fallið að áhorfendur skemmtiþáttarinns á skjá einum með Ladda voru vitni af því þegar Haraldi var brugðið all hressilega og vann hann fyrstu verðlaun fyrir píkuskræk sem mældist 135 DB. 

Við erum núna á heimleið þegar þessi orð eru skrifuð búist er við því að vera með smekkaðann bát af síldarflökum og ættum við að sigla inn um fjörðinn fegursta  á sunnudag næstkomandi.

Ég vil koma sérstökum þökkum til Þórhalls Dan fyrir tyggjó gjafir sem ég hef þuggið með þökkum undanfarna daga. Í þakklætisskyni samdi ég þessa vísu.

 

Ellefu ellefu ellefu tólf

baráttan við lummur hófst

Ef ei Dan minn styrktar hrólf,

væri ég fallinn, alveg ljóst. 

 

---

*Fréttaskot, Japaninn um borð var að setjast niður og gæða sér á sviðakjamma, ég er að hugsa um að hætta skriftum og fylgjast með herlegheitunum.

 

K.V.

 

Heinkó.