Orðið á göngunum

Munndu eftir stjörnunni.

 

 

 

 

 

Tjæja. Um að gera að vera ekki og alvarlegur og verður þessi í léttari kanntinum. Slúðrið þennan túrinn er í boði Snyrtistofu Ingunnar , Strandgötu Eskirði, þar sem hvaða herfa sem labbar inn gengur guðgómleg út. 

Hinn árlegi verslunarmannarhelgartúr (vó langt orð!) gengur nú senn í garð og get ég glatt ykkur að ykkar kæri mun heiðra aðra með nærveru sinni í þessum vinsælasta túr ársins. Því á þessari stærstu ferðahelgi ársins keppast menn um fara í frí og er meðalaldurinn yfirleitt mun lægri í þessari veiðiferð en öðrum. Maður verður nú samt að líta á  björtu hliðarnar, því þótt maður verði ekki hellhífaður vaðandi öl og sköp á þjóðhátíð þá má búast við því að veskið (og heilsan) verði í betra ásikomulagi á mánudeginum. Reynslan er nefnilega sú að það hefur alltaf fiskast vel um versló og meiðað við þessa veiðiferð sem fer senn að ljúka má reikna með því að hún eigi eftir að renna ljúflega í gegn.

Sennilegast má búast við þjóðhátíðarstemmingu um borð. Eyjalögin eru tilbúinn á playlistanum niður í vinnslu, þar sem Hreimur, Skímó og "Eydjey"(einnig þekktur sem Árni Johensen) munu skapa angurværa stemmingu í vinnslunni. Kassagítarinn er svo alltaf á sínum stað þannig að það er aldrei að vita nema við verðum með okkar eigin brúarsöng. 

Þá er komið að tuðhorninu, eða (ritskoðað) en hann tuðar manna mest um borð. Ég er að hugsa um að byrja tuðhornið á því að það vantar fleiri koddaver um borð, mjög oft þegar maður er að byrja veiðiferðina, fer maður í þvottaherbergi og nær sér í hrein rúmföt til að leggja yfir kojuna. Oftar en ekki eru nóg af sængurverum en einhverja hluta vegna eru koddaverin ekki til staðar. Þá eru oft góð ráð dýr, ég verð að viðurkenna það að ég hef í örfá skipti "neyst" til að ræna mér verum. Það hef ég gert með því t.d. að þegar einhver er búinn að setja rúmfötin sín í þurkarann og ætlar sennilega að koma að þeim hlýjum og hreinum, þá sneika ég mér inn opna þurkaran og ræni verinu, læt svo lítið fyrir mér fara. Fréttir hef ég af því að svona gjörningur hafi skapað svokallaða koddavers ránrás. Þar sem sá sem varð fyrir barðinu að missa verið sitt "neyðist" þess vegna að taka æur næstu vél og svo koll af kolli. Þeir allra hörðustu notast stundum við bol. Einu sinni var ég með koddaver merkt Þ.F.S, þegar upp komst um mig þóttist ég ekki hafa séð merkinguna, sem þó var útsaumuð með stórum stöfum og kenndi lesblindu um enda er Þ.F.S alveg eins og H.H.G á hvolfi. Sjálfur er ég núna í þessari veiðiferð með 120x200 centimetra sængurver utanum um koddann minn. Hverjum er að kenna þessu ástandi veit ég ekki en þegar maður er í vafa er best að kenna vélstjórunum um allt sem miður fer.

Þegar að við erum að pakka fisk, þá erum við með stóra litaða poka fyrir framan okkur. Það eru 3 litir í boði. Blár, gulur og rauður. Rauðu pokarnir eru reyndar bara notaðir í svokallaðar fiskiprufur til að þeir aðskiljist frá hinum þegar þeir koma úr frystitækjunum. Aftur að pokunum. Það er alvita mál að mannsheilinn bregst misjafnlega við litum, það er ekki að ástæðulausu að flestir skyndibitastaðir eru með rauða litinn allsráðandi. Rauður er talinn hafa áhrif á matarlyst og rannsóknir sýna að fólk borðar meira þegar það er í kringum rautt. Aftur að pokunum. Grænn er hinsvegar talinn hafa mjög róandi áhrif á umhverfið og appelsínu gulur er sá litur sem fólk tekur fyrst eftir. Sennilega er þessvegna flest öryggistæki höfð appelsínugul. Aftur að pokunum. Guli liturinn er talinn hafa áhrif á skap og gerir fólk órólegra. Þá loksins aftur að pokunum. Ég hef einmitt tekið eftir því að þegar ég skipti úr bláum yfir í gulan hefur það einhver áhrif á mig. Ég get ekki alveg útskýrt þessa tilfinningu en hún er einhver. Þessvegna væri ég alveg til í að fá græna poka, jafnvel bleika, því að bleiki liturinn er notaður til að róa niður fanga. Þannig að Benni ef þú ert að lesa þetta... Bleika poka.

Í veiðiferð númer 2-3 vorum við að fá nokkuð af furðufisk með. Það fer tvennum sögum hvað hann heitir einn kallar hann Urra en annar Urrara, ég kýs að kalla hann Stefán. Ástæðan fyrir því að ég hef ákveðið að skrifa um Stefán er sú að um daginn þegar ég var á einni flökunarvélinni var einn Stefán fastur, ég tek upp gogg og ætla að þrykkja í hann og losa hann af vélinni en viti menn sama hvað ég hjó í hann aldrei vildi goggurinn í gegn. Stefán er með gríðarlega harðgert og fallegt hreistur, ekkert ósvipað slönguskinni. Þá kviknaði á perunni og ég fékk að ég taldi milljón dollara hugmynd. Ég mundi eftir því að hafa lesið grein um  Atlantic leather fyrirtæki fyrir norðan sem sérhæfir sig í fiskileðri. Taldi ég Stefán vera kjörinn kandídat í leðurgerð og ætlaði ég mér að safna saman nokkrum og senda þeim prufu. Því miður hef ég ekki séð Stefán síðan snemma í sumar.

Þá aftur að (ritskoðað) horninu. Það eru afþreyingarmálin. Þegar ég byrjaði hérna um borð var ég alveg dolfallin yfir aðbúnaðinum sem var í boði á frívöktunum. í borðsalnum voru 2 sjónvörp, x-box leikjatölva sem menn gátu stytt sér stundir í ýmsum leikjum. Internetið og gerfihnattamóttakari var einnig til staðar sem voru þægindi sem ég hafði ekki vanist á sjó áður. Sérstakur skipsflakkari var einnig þar sem menn gátu komið með allt löglega niðurhalaða efnið sitt úr landi og haldið stórsýningar ef því var að skipta. Þar var einnig svokölluð upptökutölva sem var til þess fallinn að hægt var að taka upp uppáhldssjónvarpsefnið sitt ef svo var í pottinn búið að maður var á vakt á sýningartíma. Heilmikið vatn hefur runnið til sjávar síðan þá. Leikjatölvuna hef ég ekki séð í tvö ár, upptökugræjuna eitthvað aðeins skemur. Úr sér gengni skipsflakkarinn er hinsvegar ennþá til staðar en hann er uppfullur af gömlu efni sem allir eru búnir að sjá. Hvarrafrétta?

Oft þegar ég er að reyna að skrifa eitthvað hérna þarf ég að kafa djúpt. Því að það er þannig að þegar að maður er búinn að vera með sömu köllunum útá sjó í langan tíma fer maður að þekkja þá mjög vel. Maður kannast við alla kæki og dittlinga.  Sumir hérna um borð eru þessvegna orðnar ansi sleipar eftirhermur. Það er hinsvegar ekki hægt að herma eftir öllum enda eru menn mis-eftirtektarverðir. Stundum þegar ég kem auga á einhverjar áhugaverðar hegðanir nota ég þau oft við þessi skrif. Menn taka því misvel þegar ég er að spinna út einhverja vitleysu um þá en strákar mínir ég meina ekkert íllt með þessu. Þið eigið frekar að líta á það sem hrós, því að eins og orðatiltækið segir: ,,It's All Good: There Is No Such Thing As Bad Press!"

Veiðiferðinni fer senn að ljúka og ættum við samkvæmt nýjustu útreikningum að verða í landi á mánudagsmorgunn þann 30. júlí. Að lokum ætla ég að dusta rykið af gömlum lið en það er hin hliðin. Að þessu sinni er það stórvinur minn hann Sölvi Ómarsson aka Bölvi Bjúga. Takk fyrir mig að sinni, skemmtanastjóri Aðalsteinns Jónssonar. Heinkó Morningcock.

 

Fullt nafn? Sölvi Fannar Ómarsson

Uppáhalds lið í enska? Manchester United

Hver yrði seinasta kvöldmáltíðin á dauðadeildinni? Pizza með rjúpnasóu og rjúpu

Besta bíómynd allra tíma? Die Hard myndirnar

Hvað kallaru nýju hárgreiðsluna? Eistnaflug

Ertu sjósprunginn? Já

Hver er bestur í Fifa um borð? Sölvi

Fyrir utan sjálfan þig? Heiðar

Hvað er besta lagið í spilun í dag? Weekend 

Eitthvað í almennum? Ég er að fara í frí.

Hver er frægasta persónan í símaskránni þinni? Gummi Mete

Er það satt að þú eigir sætustu kærustuna um borð? Dagsatt

Þú hefur þrjá valmöguleika, þú verður að sofa hjá einni, giftast einni og myrða eina. Ragnhildur Steinunn, Jóhanna Guðrún og Þórunn Antonía.

Það er ekkert annað, giftast Ragnhildi, myrða Þórunni og sofa hjá Jóhönnu 

Uppáhalds litur? Blár

Eitthvað að lokum? Ég er að rústa Davíð og Steina í Fifa.

.