dramb er falli næst.

Góðir hálsar núna nálgumst við landleið. Í þessum töluðu orðum er stýrimannsvaktin að leggja seinustu kassana í lestina. Áætlaður komutími í land er 02:00 í nótt.

 

Ég er að hugsa um að hafa þetta dálítið óhefðbundnara í þetta skipti. Mig langar að birta fyrir ykkur smásögu.

Ég tek það fram að innihald sögunar er uppspuni frá upphafi til enda og á sér engar stoðir í raunveruleikanum. Allar samlíkingar við raunverulega atburði og persónur eru hreinlega tilviljun.

Sögusviðið er loðnubáturinn Alfreð Jóhannsson, gamall og lúinn dallur sem munað hefur fífil sinn fegurri. Við erum stödd inní borðsal skipsins, þar eru fáir á ferð enda flestir í fastasvefni eftir átök næturinar.

         Þar situr hinsvegar matsveinn skipsins. Hann er rauðbirkinn og þéttur á velli. Hann situr í hægindastól og leggur kapal í makindum sínum og kjamsar á samloku með bjúgu.                                            Inn gengur stýrimaður skipsins, hann er ungur maður sólbrúnn og með ljósar strípur í hárinu sem hann lét setja í sig á flottri klippistofu á laugaveginum.

"Hvað ertu að borða eiginlega?,, spyr ungi stýrimaðurinn.

"Samloku með bjúgu." svarar matsveinninn.

"Með bjúgu? Veistu ekki að þetta er ekkert nema fita og ógeð, þú ættir nú frekar að fá þér einn próteinsjeik svo Þú verðir eins massaður og ég.,, segir stýrimaðurinn á meðan að hann blandar sér próteinsjeik í vatn.

"Þú ert linur eins og franskbrauð,, segir ungi maðurinn á sama tíma og hann klípur í upphandlegg matsveinsins.

Nú var þolinmæði matsveinsins á þrotum. Hann stendur upp og segir: "Fyrst að þú ert soddan rúgbrauð þá ættuðu nú ekki að eiga í vandræðum að taka gamla manninn í hryggspennu.,,                           Stýrimaðurinn veðraðist allur upp við þessa áskorun og lagði frá sér próteinsjeikinn og líkamsræktarprógrammið sem að hann fékk frá Magga Bess.                                                                        Þeir setja sig í stellingar og eftir circa 5 sekúndur lá sá ungi á jörðinni og vissi ekki hvaðan á sér stóð veðrið þegar að matsveinninn segir við hann: "þú ættir kannski bara að fá þér bjúgu."

---------------

Boðskapur sögunar?

Þú færð kraft úr bjúgu.