Aðalsteinn Jónsson SU-11

JÆÆÆÆÆÆÆÆÆÆJA! Tíkur verði óðar! Óstaðfrestaðar fréttir herma að nú sé genginn í hönd seinasti túrinn á því herrans ári tvöþúsundogtólf. Sjálfur er ég búinn að vera á bekknum og þessvegna hefur fréttaveita þessi legið í dvala. Reyndar var ég búinn að gera munnlegt samkomulag við stórvin og fyrrum fifa makker Harald um að hann myndi henda einhverjum brauðmolum til svangra lesanda.

Takið daginn frá! Þann áttunda desember næstkomandi fagnar goðsögn í lifanda lífi sextíu ára stórafmæli sínu. Veislan verður haldin í höfuðstöðum stálmúsarinnar, suðurlandsins einu von Selfossi. Bróðurparturinn af áhöfninni hefur það í huga að samgleðjast honum og eru hótelherbergi og bændagistingar að skornum skammti þessa gleðihelgi.

Haltu kjafti hvað það verður gaman! Einstök eftirvænting er í mannskapnum og til þess að setja þetta í samhengi koma hérna nokkrar tilvitnanir frá tilvonandi veislugestum í öfugri stafrófsröð: ,,Ég ætla að vera hellaður!", ,,Ég saði konunni að ég yrði á Pattaya", ,,Hvað eru margir smokkar í pakka?", ,,yeaaaaaaa", ,,Veislan hjá Runólfi? Baaaaaby". Honum til heiðurs mun ég þessvegna tileinka skrif þessi vini mínum, stikla á stóru.

Runólfur er fæddur þann fimmta Desember á því herrans ári nítjánhundruðfimmtíu og tvö. Sagan segir að þegar hann hafi fæðst hafi tveir hvítir hrafnar sest í gluggakistuna hjá vöggu hans og sungið hið fegursta lag, Runólfur hafi þá bent á fuglana tvo og samstundis urðu þeir fyrir eldingu, eftir þetta sungu þeir ekki fyrir neinn. Fáir vita að hann er með tengsl við frímúrareglu sem stofnuð var í Hollywood af nokkrumn félögum hans sem fæddir eru sama ár en það eru þeir Steven Segal, Mickey Rourke, Mr. T, Rosanne Barr og íslandsvinurinn David Hasselhoff. Til að setja árið nítjánhundruðfimmtíu og tvö í sögulegt samhengi þá má nefna að Jórdanía og Puerto Rico tóku upp stjórnarskrá þetta sama ár, Fyrsta kjarnorkusprengjan sem sýnd er fjölmiðlum sérstaklega er sprengd í Nevada, Herra kartöfluhaus er fyrsta leikfangið sem auglýst er í sjónvarpinu, fyrsta flugvélin lenti á norðurpólnum og Leroy Anderson var að klífa upp vinsældarlistana með slagaranum Blue Tango.

Sögurnar af honum eru eins margar og þær eru mismunandi. Flestar þeirra eru ekki hægt að færa yfir á ritað mál einkum vegna þess að þær krefjast mikilla leikþátta í frásögn og sumar eru einfaldlega þess eðlis að þær ættu ekki að hafa eftir neinum. Einnig er til þónokkuð að svokölluðum flökkusögum um manninn sem hafa gengið manna á milli og taka breytingum við hverja frásögn. Ég ætla að reyna að gera þessu stórmenni skil en neyðist þó að stikla á stóru. Við skildum við frásögnina þegar að eldingu hafði lostið í hrafnana. Það kom mjög snemma í ljós að drengur þessi væri ekki eins og fólk er flest, fyrir það fyrsta borðaði hann einungis hráfæði og þótt það hafi ekki verið nógu undarlegt þá hafði hann þann sérkennilega sið að sofa standandi. R.Ó. var með einsdæmum vel uppalið ungmenni og þótti manna fríðastur og bar af öðrum í leik og starfi. Árið nítjánhundruðfimmtíu og átta ákvað þessi dýrðardrengur að halda til sjós og eftir að hann hafði höggvið sér eik, smíðaði hann úr henni árabát og hélt á haf út. Eftir að hafa róið 12 mílur beint frá landi fannst honum landhelgi Íslendinga ekki vera nógu viðamikil. Ákvað hann þá uppá sitt einsdæmi að landhelgin skyldi nú vera 50 sjómílur. Breska heimsveldið var þess knúið til að verða að óskum hans. Eftir afrek þetta ákvað R.Ó.J að taka sér frí frá sjómennsku og eru til litlar heimildir hvað hann tók sér fyrir stafni í landi. Árið nítjánhundruðsjötíu og fimm var breski sjóherinn aftur farinn að láta á sér kræla við Íslandsstrendur og virtust íslendingar að vera að tapa baráttunni um þorskinn. Þá var aðeins einn maður sem gat bjargað málunum! Í þetta sinn réri Runólfur 200 mílur út frá landi og kastaði öndvegissúlum merktum íslenska fánanum og stækkaði landhelgina um rúmar 150 mílur. Gjörningur þessi markar endalok þorskastríðsins.

Eins og kom fram fyrr í textanum var ungi drengurinn hvers manns hugljúfi og manna bjartsýnastur. Hinsvegar einhversstaðar á lífleiðinni lenti hann í röngum félagsskap. Skráði sig í rétttrúnaðarkirkju pessimissa og má segja að hann hafi aldrei verið samur eftir það, Hann kastaði kæðum fyrra lífernis, tók upp nýtt nafn og eftir þetta gekk hann undir nafninu ,,Stálmúsin". Svartsýni stálmúsarinnar á sér engin takmörk, þetta er ekkert endilega sýni frekar líkt svartholi, óskilgreindur kraftur sem dregur hvaða jákvæða ljós inni sig og skilar því bleksvörtu út. Samvæmt hinu heilaga riti pessimissa er aðeins hægt að svæla hinn ílla anda einu sinni á lífsleiðinni, það er þremur dögum eftir 60 ára afmæli hýsilsins. Þetta munum við í áhöfninni Aðalsteini Jónssyni framkvæma á Selfossi þann 8 desember næstkomandi. Teningunum hefur verið kastað.  

----------------

 

þá er komið að slúðrinu:  Slúður vikunnar er í boði Fiskimarkaðs Djúpavogs. Betur þekkt sem annað heimili Baddanns. Hann er í styttra lagi.

 

 

 Eins og staðan er núna þá erum við rétt rúmlega hálfnaðir með túrinn en rétt tæplega búnir með kvótann. Styttist í jólafrí.

Lolli er kominn með nýtt nafn en það er Kafteinn Kokteill.

Baldur og Sæli reka lestina í fótboltaleiknum Fantasy.

Hvern hafði grunað að Sæsi væri svona hrifinn haf þungarokki.

Bubbi Mortens ætlar víst að koma í heimsókn til okkar í nýja sjónvarpsþættinum sínum.

Ég veit að það varst þú Ingi sem fésnauðgaðir mér á búkkinu og skiptir um prófíl mynd af þér. Hefndin er sæt! Núna skulum við fá eina létta syrpu af því sem ég kýs að kalla, Best og Ingi eða Bingi.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Munndu eftir stjörnunni.

 

 

 

 

 

Tjæja. Um að gera að vera ekki og alvarlegur og verður þessi í léttari kanntinum. Slúðrið þennan túrinn er í boði Snyrtistofu Ingunnar , Strandgötu Eskirði, þar sem hvaða herfa sem labbar inn gengur guðgómleg út. 

Hinn árlegi verslunarmannarhelgartúr (vó langt orð!) gengur nú senn í garð og get ég glatt ykkur að ykkar kæri mun heiðra aðra með nærveru sinni í þessum vinsælasta túr ársins. Því á þessari stærstu ferðahelgi ársins keppast menn um fara í frí og er meðalaldurinn yfirleitt mun lægri í þessari veiðiferð en öðrum. Maður verður nú samt að líta á  björtu hliðarnar, því þótt maður verði ekki hellhífaður vaðandi öl og sköp á þjóðhátíð þá má búast við því að veskið (og heilsan) verði í betra ásikomulagi á mánudeginum. Reynslan er nefnilega sú að það hefur alltaf fiskast vel um versló og meiðað við þessa veiðiferð sem fer senn að ljúka má reikna með því að hún eigi eftir að renna ljúflega í gegn.

Sennilegast má búast við þjóðhátíðarstemmingu um borð. Eyjalögin eru tilbúinn á playlistanum niður í vinnslu, þar sem Hreimur, Skímó og "Eydjey"(einnig þekktur sem Árni Johensen) munu skapa angurværa stemmingu í vinnslunni. Kassagítarinn er svo alltaf á sínum stað þannig að það er aldrei að vita nema við verðum með okkar eigin brúarsöng. 

Þá er komið að tuðhorninu, eða (ritskoðað) en hann tuðar manna mest um borð. Ég er að hugsa um að byrja tuðhornið á því að það vantar fleiri koddaver um borð, mjög oft þegar maður er að byrja veiðiferðina, fer maður í þvottaherbergi og nær sér í hrein rúmföt til að leggja yfir kojuna. Oftar en ekki eru nóg af sængurverum en einhverja hluta vegna eru koddaverin ekki til staðar. Þá eru oft góð ráð dýr, ég verð að viðurkenna það að ég hef í örfá skipti "neyst" til að ræna mér verum. Það hef ég gert með því t.d. að þegar einhver er búinn að setja rúmfötin sín í þurkarann og ætlar sennilega að koma að þeim hlýjum og hreinum, þá sneika ég mér inn opna þurkaran og ræni verinu, læt svo lítið fyrir mér fara. Fréttir hef ég af því að svona gjörningur hafi skapað svokallaða koddavers ránrás. Þar sem sá sem varð fyrir barðinu að missa verið sitt "neyðist" þess vegna að taka æur næstu vél og svo koll af kolli. Þeir allra hörðustu notast stundum við bol. Einu sinni var ég með koddaver merkt Þ.F.S, þegar upp komst um mig þóttist ég ekki hafa séð merkinguna, sem þó var útsaumuð með stórum stöfum og kenndi lesblindu um enda er Þ.F.S alveg eins og H.H.G á hvolfi. Sjálfur er ég núna í þessari veiðiferð með 120x200 centimetra sængurver utanum um koddann minn. Hverjum er að kenna þessu ástandi veit ég ekki en þegar maður er í vafa er best að kenna vélstjórunum um allt sem miður fer.

Þegar að við erum að pakka fisk, þá erum við með stóra litaða poka fyrir framan okkur. Það eru 3 litir í boði. Blár, gulur og rauður. Rauðu pokarnir eru reyndar bara notaðir í svokallaðar fiskiprufur til að þeir aðskiljist frá hinum þegar þeir koma úr frystitækjunum. Aftur að pokunum. Það er alvita mál að mannsheilinn bregst misjafnlega við litum, það er ekki að ástæðulausu að flestir skyndibitastaðir eru með rauða litinn allsráðandi. Rauður er talinn hafa áhrif á matarlyst og rannsóknir sýna að fólk borðar meira þegar það er í kringum rautt. Aftur að pokunum. Grænn er hinsvegar talinn hafa mjög róandi áhrif á umhverfið og appelsínu gulur er sá litur sem fólk tekur fyrst eftir. Sennilega er þessvegna flest öryggistæki höfð appelsínugul. Aftur að pokunum. Guli liturinn er talinn hafa áhrif á skap og gerir fólk órólegra. Þá loksins aftur að pokunum. Ég hef einmitt tekið eftir því að þegar ég skipti úr bláum yfir í gulan hefur það einhver áhrif á mig. Ég get ekki alveg útskýrt þessa tilfinningu en hún er einhver. Þessvegna væri ég alveg til í að fá græna poka, jafnvel bleika, því að bleiki liturinn er notaður til að róa niður fanga. Þannig að Benni ef þú ert að lesa þetta... Bleika poka.

Í veiðiferð númer 2-3 vorum við að fá nokkuð af furðufisk með. Það fer tvennum sögum hvað hann heitir einn kallar hann Urra en annar Urrara, ég kýs að kalla hann Stefán. Ástæðan fyrir því að ég hef ákveðið að skrifa um Stefán er sú að um daginn þegar ég var á einni flökunarvélinni var einn Stefán fastur, ég tek upp gogg og ætla að þrykkja í hann og losa hann af vélinni en viti menn sama hvað ég hjó í hann aldrei vildi goggurinn í gegn. Stefán er með gríðarlega harðgert og fallegt hreistur, ekkert ósvipað slönguskinni. Þá kviknaði á perunni og ég fékk að ég taldi milljón dollara hugmynd. Ég mundi eftir því að hafa lesið grein um  Atlantic leather fyrirtæki fyrir norðan sem sérhæfir sig í fiskileðri. Taldi ég Stefán vera kjörinn kandídat í leðurgerð og ætlaði ég mér að safna saman nokkrum og senda þeim prufu. Því miður hef ég ekki séð Stefán síðan snemma í sumar.

Þá aftur að (ritskoðað) horninu. Það eru afþreyingarmálin. Þegar ég byrjaði hérna um borð var ég alveg dolfallin yfir aðbúnaðinum sem var í boði á frívöktunum. í borðsalnum voru 2 sjónvörp, x-box leikjatölva sem menn gátu stytt sér stundir í ýmsum leikjum. Internetið og gerfihnattamóttakari var einnig til staðar sem voru þægindi sem ég hafði ekki vanist á sjó áður. Sérstakur skipsflakkari var einnig þar sem menn gátu komið með allt löglega niðurhalaða efnið sitt úr landi og haldið stórsýningar ef því var að skipta. Þar var einnig svokölluð upptökutölva sem var til þess fallinn að hægt var að taka upp uppáhldssjónvarpsefnið sitt ef svo var í pottinn búið að maður var á vakt á sýningartíma. Heilmikið vatn hefur runnið til sjávar síðan þá. Leikjatölvuna hef ég ekki séð í tvö ár, upptökugræjuna eitthvað aðeins skemur. Úr sér gengni skipsflakkarinn er hinsvegar ennþá til staðar en hann er uppfullur af gömlu efni sem allir eru búnir að sjá. Hvarrafrétta?

Oft þegar ég er að reyna að skrifa eitthvað hérna þarf ég að kafa djúpt. Því að það er þannig að þegar að maður er búinn að vera með sömu köllunum útá sjó í langan tíma fer maður að þekkja þá mjög vel. Maður kannast við alla kæki og dittlinga.  Sumir hérna um borð eru þessvegna orðnar ansi sleipar eftirhermur. Það er hinsvegar ekki hægt að herma eftir öllum enda eru menn mis-eftirtektarverðir. Stundum þegar ég kem auga á einhverjar áhugaverðar hegðanir nota ég þau oft við þessi skrif. Menn taka því misvel þegar ég er að spinna út einhverja vitleysu um þá en strákar mínir ég meina ekkert íllt með þessu. Þið eigið frekar að líta á það sem hrós, því að eins og orðatiltækið segir: ,,It's All Good: There Is No Such Thing As Bad Press!"

Veiðiferðinni fer senn að ljúka og ættum við samkvæmt nýjustu útreikningum að verða í landi á mánudagsmorgunn þann 30. júlí. Að lokum ætla ég að dusta rykið af gömlum lið en það er hin hliðin. Að þessu sinni er það stórvinur minn hann Sölvi Ómarsson aka Bölvi Bjúga. Takk fyrir mig að sinni, skemmtanastjóri Aðalsteinns Jónssonar. Heinkó Morningcock.

 

Fullt nafn? Sölvi Fannar Ómarsson

Uppáhalds lið í enska? Manchester United

Hver yrði seinasta kvöldmáltíðin á dauðadeildinni? Pizza með rjúpnasóu og rjúpu

Besta bíómynd allra tíma? Die Hard myndirnar

Hvað kallaru nýju hárgreiðsluna? Eistnaflug

Ertu sjósprunginn? Já

Hver er bestur í Fifa um borð? Sölvi

Fyrir utan sjálfan þig? Heiðar

Hvað er besta lagið í spilun í dag? Weekend 

Eitthvað í almennum? Ég er að fara í frí.

Hver er frægasta persónan í símaskránni þinni? Gummi Mete

Er það satt að þú eigir sætustu kærustuna um borð? Dagsatt

Þú hefur þrjá valmöguleika, þú verður að sofa hjá einni, giftast einni og myrða eina. Ragnhildur Steinunn, Jóhanna Guðrún og Þórunn Antonía.

Það er ekkert annað, giftast Ragnhildi, myrða Þórunni og sofa hjá Jóhönnu 

Uppáhalds litur? Blár

Eitthvað að lokum? Ég er að rústa Davíð og Steina í Fifa.

. 

 

 

 

 

 

Jæja.... Ég er nú í smá fýlu við þessa síðu en ég var búinn að skrifa dágóða grein og er 99,99% viss um að ég hafi vistað hana sem uppkast en þegar að ég ætlaði svo að halda áfram þá hafði hún tekið Lísu í undralandi á þetta. Skriðið ofan í holu og látið sig hverfa. Ekki gott.

Við erum staddir rétt fyrir utan þjóðhátíðareyju og erum að fiska þann röndótta, veiðin var nú ekki sérstök í byrjun en hefur verið að braggast uppá undanfarið og eru hallast veðbankar að við verðum inni í firðinum fegursta á sunnudag. Líklegt þykir að landsmenn muni fagna komu okkar um allt land. Sennilega verður íslenski fáninn í hávegum hafður og jafnvel skrúðganga okkur til heiðurs.

Þá er komið að valinu á framkvæmdastjóra mánaðarinns en við strákarnir höfum verið iðnir við makrílinn í framkvæmdastjóraleik á netinu í boði fótbolta punkts nets. Daði skipstjóri var sprækur í byrjun en sparkspekingurinn hefur eitthvað verið að gefa eftir að undanförnu. Stjóri mánaðarinns er að þessu sinni Hilmar Benediksson aka Loverlips aka Gullkálfurinn. Hér fyrir neðan má sjá stöðuna eins og hún stendur. Þetta er hinsvegar ekki spretthlaup enda er tímabilið langt. Þetta er meira svona eins og þrefallt maraþon með hindranabraut. Mikið getur enn gerst á tímabilinu og ómögulegt að spá fyrir um úrslitinn.

 

 

 

 

 

 

 

 

Vélstjórar eru serstakir fýrar. Þeir sinna hinum ýmsu störfum og er ekkert þeim óviðkomandi. Þeir eru stundum notaðir sem stuðpúðar fyrir aðra áhafnarmeðlimi. Þeir fá stundum (óverðskuldað) að heyra það. Setningar eins og: "Afhverju virkar þessi dæla ekki?", "hversvegna er ekkert að fiskast?" og "afhverju er dagskráin í útvarpinu svona leiðinleg" eru meðal þeirra fjölmörgu vandamála sem þessir góðfúslegu starfsmenn fá stundum að heyra. Þessvegna hef ég ákveðið í samráði við Egil Guðmundsson skólastjóra vélskólanns (nú tækniskólinn) tekið til nýja kennsluáætlun í kennslu og undirbúning tilkomandi vélstjóra. Félagsráðgjöf og áfallahjálp verða núna skyldu kúrsar í námi þeirra til að tryggja það að tilvonandi smurapar séu í stakk búnir við að taka við þeim sleggjum sem sveiflað er til þeirra. 

Húsbandið er tekið til starfa. Tónlist er flestum sjómönnum í blóð borinn, allt frá því að víkingarnir sungu drykkjusöngva undir sterkum áhrifum berserkjasveppa á ferðum sínum um atlantshafið hafa sjómenn verið að taka lagið. Stífar æfingar eru núna haldnar annað hvern dag og vopnaðir tveimur gíturum ásamt tónlistarforritinu Garage-band á ipad sem leikur eftir nánast hvaða hljóðfæri sem er hefur hver stórsmellurinn á eftir öðrum litið dagsins ljós. Stefnan er sett útgáfu plötu sem mun innihalda smelli eins og "Trollið er farið", "Brælu-blús" og "Rock-hall" ásamt fullt af öðru "gúddsjitti". Opnar prufur fyrir vali á söngvara verða haldnar uppí brú sunnudaginn 17 júni. Fá keppendur í Aðalsteinns Idol 3 mínútur hver til að heilla dómnefnd. Lagaval er frjálst en skilyrði er að keppendur syngi á íslensku á sjálfan þjóðhátíðardag Íslendinga. â™« "Hæ hó og jibbí jei það er kominn... â™«

Flestir kannast við áhöfnina á Kleifa-berginu. Færri hafa hitt áhönfina á Klefa-berginu, það er nefnilega maðkur i sauðagæru hér um borð, jafnvel úlfur í mysunni. Er ekki best að ég brytji þetta aðeins niður. Það eru 24 kojur um borð, meðtöldu sjúkrakojunni sem er ekki notuð nema í neyðartilvikum. Af þessum 23 kojum eru 3 tveggjamanna klefar. Venjan er sú að eðeins er einn í hverjum klefa nema þegar að aukafarþegar koma um borð, svo sem sölu og eftirlitsmenn, börn, makar o.s.frv. Þannig að það það þarf engan stærðfræðing til að sjá það að undir öllum eðlilegum kringumstæðum ættu allir að finna stað til að halla lúnu höfði eftir vinnu. Við erum 20 hér um borð klefarnir eru 20. Þetta er nú ekki flókið, einn klefi á mann. Sumir eru þeim forrréttinum hafðir að þeir eru með sinn eigin klefa. Þetta hafa þeir áunnið sér með annaðhvort með menntun, starfsheiti, reynslu eða öðrum fyrirliggjandi ásæðum. Hversvegna er ég að lista þessar upplýsingar. Það kom nefnilega upp sérstök uppákoma í byrjun túr. Einn háseti var kominn á götuna (ganginn). Það virtist sem allir klefar væru fullir. Þá kem ég aftur að úlfnum í maðknum. Sumir hér um borð eru búnir að vera að spila þann leik að láta ,,taka frá fyrir sig" klefa. Til þess að geta tekið eignarhald á klefa í upphafi hverjar veiðiferðar nægir einfaldlega að opna hurðina á klefanum og setja töskuna sína inn og klefinn er þinn. Sumir telja sig vera búnir að snúa á kerfið og hefur klefamafían verið að setja töskur annarra í bitastæðustu svefnplássinn. Háseti einn fékk að finna fyrir þessu þegar að hann taldi að allir klefar væru fullir og var hann búinn að búa um sig í borðsalnum. Er þetta eitthvað sem við viljum?

 Þá að jákvæðum og uppbyggjandi fréttum. Bátsmannsvaktin með Sölva í broddi fylkingar hefur ákveðið að fara frá villu sinna vegar, átak til þess að betrumbæta áhöfnina og samfélagið í heild hefur verið hrundið af stað. Styrktarsöfnun Góðhjartaða Munnsafnaðarinns er byrjuð. Þetta gengur þannig fyrir sig búið er að stofna sérstakan sektarsjóð, sem fellst í því að í hvert skipti sem einhver verður uppvís af því að blóta er 200 krónu sekt sem verða dregin af launum viðkomandi í næsta mánuði og mun ágóðinn renna til Unicef. Eftirfarandi orð eru á bannlista: Andskotinn, djöfullinn,helvítis, fjandinn, fjandakornið, fokk, skrattakollur, mella og önnur niðrandi orð um konur. Sjóðurinn stendur núna í rúmum 30.000 krónum og reglulega tikkar inn, þótt hægst hafi reglulega á honum seinustu vaktir eftir mikla uppsveiflu í byrjun. :) Vonumst við til að geta fjármagnað vatnsdælu. ,,Með því að gefa einhverjum sem þér þykir vænt um vatnsdælu getur þú hjálpað til við að útvega heilu samfélagi heilnæmt og öruggt drykkjarvatn". Skorum við hér með á áhöfnina á Huginn VE-55 að láta gott af sér leiða. http://huginnve.123.is/

 

Nánari upplýsingar má finna á heimasíðu Unicef á Íslandi. http://unicef.is/sannargjafir

Heiðar Högni þakkar fyir sig að sinni fyri hönd Aðalsteinns Jónsonar SU 11. 

Jæja þá er tímabil allra tímabila lokið. Loðnuvertíðin. Fiskaðist vel og kláruðum við þetta með þónokkrum stæl. Heildaraflinn hjá okkur var 18.082 tonn og þykir það í betra lagi. Sérstaklega í hlutfalli við síðastliðin ár. Þegar að þessi orð eru skrifuð eru allir bátar hættir loðnuveiðum.

        Þá er komið að næstu fiskistofni sem fær að finna fyrir aflaklónni Aðalsteini. Svartkjaftur á yndislegasta veiðisvæði í heimi Rockhall. A.t.h. kaldhæðni. Á rockhall er sjaldan ein báran stök. Við fengum aðeins að finna fyrir því í byrjun þessara veiðiferðar. Það er hasar. Í fyrsta holi misstum við pokann í undirdjúpið og þrátt fyrir mikla leit þar sem nýja infrared hitamyndavélin fékk að njóta sín fundum við hann ekki aftur. Við vorum ekki eins farsælir og þeir á Sigurbjörgu ÓF. 

      Það þýðir lítið að grenja yfir höltum hundi og eftir nokkur vel valin blótsyrði var varapokanum skellt á og við erum eins og menn segja á góðri engil-saxnesku: ,,back in it". Við erum búnir að hífa 3 ágætis hol og við erum búnir að fylla neðsta lagið í báðum frystilestinum. 

Slúðurpakki dagsins er í boði:

  

 

  Þessi fyrsta auglýsing er ókeypis en við erum að leita að nýjum sponsor fyrir síðuna. Hafi þitt fyrirtæki áhuga á að stýra slúðrinu á vinsælustu skipasíðu Ísland sendið fyrirspurn á ajvinnsla@sjopostur.is

 

 

Fer þetta klúbbadæmi ekki að vera þreitt? Eftir misheppnaða tilraun veiðifélagsins Bloodgroup hafa sömu forsprakkar ákveðið að stofna fjórhjólaklúbb. Það virðist litlu máli skipta hvort að menn eigi fjórhjól eða hafi bílpróf yfir höfuð. Allir velkomnir.

Daði Þorsteinns er nýbúinn að landa samning við stórfyritækið Gilette. hann mun ekki vera andlit nýrrar auglýsingaherferðar heldur mun hann vera tilraunadýr fyrir nýja frumgerð af 8 blaða rakvél sem er á tilraunastigi þessa dagana.

Daníel virðist vera nýbúinn á Dale Carnegie námskeiði en þessi léttlyndi bryti er búinn að setja saman 5 ára plan og verður hann með námskeið fyrir skipsfélaga sína fljótlega.

Talandi um námskeið þá hyggur Heiðar á lífleikni námskeið með Herði Haraldssyni. Það fer fram í Kópavogi og mun Runólfur Ómar ásamt æskuvini sínum Geira Golden vera með sérstakan gestafyrirlestur.

Áhöfninn vill koma kveðjum til uppáhaldsútvarpsmanns okkar honum Gissuri Sig á Bylgjunni og erum við tilbúnir við síman allan sólarhringinn vilji hann taka púlsinn á okkur.  

Sæli er á leiðinni á Liverpool leik og hefur greiningadeild Péturs sett stuðulinn 1/35 að hann verði vitni að marki.

---

 Af öðrum fréttum er það helst að  

 Á hverju ári hafa útvaldir fengið þau forréttindi að fara og skoða erlenda markaði og hafa verið farnar ferðir til Hvíta-Rússlands og Póllands. Spurningin er hvort að Benedikt útgerðastjóri fari nú ekki að bjóða manni til Brasilíu.